حافظ...

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست 

                        جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

حالیا خانه برانداز دل و دین من است 

                        تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست

باده لعل لبش کز لب من دور مباد

                          راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست

دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو 

                        بازپرسید خدا را که به پروانه کیست

می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد

                          که دل نازک او مایل افسانه کیست

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین

                          در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو 

                        زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست...