ستاره

می‌تونه پر از امید باشه، اگه اون ستاره تو باشی...

ستاره‌ای که تویی رو می‌شه بغل کرد تا خود صبح،

می‌شه خط به خطش رو خوند و بلد شد و نوشت...

حتی می‌شه فقط نگات کرد و آرزو کرد هیچ وقت صبح نشه،

هیچ وقت خورشید طلوع نکنه، آرزو کرد شب کش بیاد تا ته دنیا،

که فقط نگات کنم و نگات کنم و نگات کنم ...

اگه تو اون ستاره نباشی  «شب سر در گریبون می‌شه.»

من میشکنم و میمیرم....